عامل های آموزشی مؤثر در بهبود عمل کرد گل خانه داران براآنِ اصفهان

کشت های گل خانه ای به دلیل تولید محصول های با کیفیت و خارج از فصلِ مصرف، دارای اهمیت بالایی است. بنابراین، آموزش هدف دار و منظم برای تولیدکنندگان این بخش ضروری می باشد. هدف این تحقیق تحلیل و طبقه بندی عامل های آموزشی مؤثر در بهبود عمل کرد گل خانه دارانِ شهرستان اصفهان می باشد. این تحقیق  از نوع کاربردی است که به صورت توصیفی و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه ی آماری آن را 180 تن از گل خانه دارانِ دهستان براآن جنوبی به عنوان یکی از قطب های تولیدات گل خانه ای در شهرستان اصفهان تشکیل می دهند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران به شمار 72 گل خانه دار برآورد شد. نمونه گیری نیز به شیوه نظام مند و به شکل تصادفی صورت گرفت. ابزار تحقیق، پرسشنامه ای بود که روایی آن براساس پایه نظر هیأت علمی تأیید شد و برای تعیین پایایی آن نیز از ضریب آلفای کرونباخ (88/0 =α) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss صورت گرفت. بنا بر نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی، عامل های آموزشی تأثیرگذار در عمل کرد گل خانه داران در پنج عامل آموزش های: ارتباطی، فنی هنگام داشت، فنی پیش و حین کاشت، فنی پس از برداشت و اقتصادی دسته بندی شده اند که این عامل ها در مجموع 7/68 درصد از تغییرات واریانس کل متغیرها را تبیین کنند.